Watro by tu wspomnieć o prostej, ale jakże wciągającej, wielopokoleniowej grze Chińczyk. Starsze pokolenie na pewno ją pamięta i na pewno dobrze wspomina.
Za Wikipedią:
Chińczyk – gra planszowa przeznaczona dla dwóch, trzech lub czterech osób (istnieją także plansze dla 5–6 graczy). Gra powstała na podstawie hinduskiej gry pachisi na przełomie 1907 i 1908 roku w Niemczech, a jej autorem jest Josef Friedrich Schmidt.
Na obszarze języka angielskiego gra ta znana jest przede wszystkim jako ludo (gra ta w Wielkiej Brytanii opatentowana została w 1896 roku). Od 1918 roku na obszarze języka niemieckiego i w wielu innych krajach Europy (czasami także w Polsce) gra znana jest głównie jako „Nie irytuj się” lub „Człowieku, nie irytuj się”, co jest dosłownym tłumaczeniem oryginalnego niemieckiego tytułu „Mensch ärgere Dich nicht”. Czasami chińczyk określa też się nazwą pachisi
Stara hinduska gra planszowa pachisi jest znana i uprawiana w Indiach do dziś. Oparte na niej gry znane są szeroko w Azji, a także na terenie obydwu Ameryk (według historyków dotarły tam z Korei poprzez Syberię i Alaskę). Po podboju arabskim w VII wieku gra dotarła do Hiszpanii – znalazła się w Europie. Josef Friedrich Schmidt upraszczając znacznie tę grę (na przełomie 1907 i 1908 roku) stworzył chińczyka znanego nam we współczesnej postaci. Pomysłodawca założył w 1910 roku, istniejącą do dziś znaną z gier i puzzli, firmę wydawniczą Schmidt Spiele. Wtedy też gra została przedstawiona szerokiej publiczności. Począwszy od pierwszego wydania w 1914 roku, na całym świecie sprzedano ponad 70 milionów egzemplarzy, a jej zasady pozostają niezmienione. Co roku w Niemczech odbywają się mistrzostwa kraju, a 28 sierpnia 2010 roku odbyły się tam pierwsze mistrzostwa świata.
.png ";)")
No ale to już nie planszówka, bardziej breakdance. 
No, ale myliłem się, trudno, jakoś to przeżyję.
