A w 1287...

[Tommy Black]

Lubił krucjaty, politykę oraz ród Colonnów, którzy w dziejach Stolicy Piotrowej ręce umoczone mają po pachy.

Colonnów na razie zostawmy...Arciwum X aż tak daleko nie sięga...jeszcze.
Mikołaj IV zrobił coś dla Rzymu, kardynałów, sztuki i rozwoju handlu.
Za jego pontyfikatu ozdobiono mozaikami rzymskie bazyliki: Santa Maria Maggiore oraz św. Jana na Lateranie.Wybudował też Pałac Apostolski obok rzymskiej Bazyliki Santa Maria Maggiore gdzie zresztą zmarł.
Wysłał do Chin Jana z Montecorvino, franciszkanina, który został później pierwszym arcybiskupem Pekinu.
Ale najlepszą rzecz zrobił 18 lipca 1289, kiedy wydał Caelestis Altitudo dekret w którym zgodził się podzielić dochód papieski na dwie części, przydzielając drugą część Kolegium Kardynałów, aby dzielić się równo. To ostatecznie ustawiło finanse Camera Cardinalium na regularnej, stabilnej i mocnej stopie finansowej która trawa do dziś. O tym się nie pamięta dziś, co jakoś nie dziwi bo i finanse kardynałów w opinii publicznej nie istnieją.I dobrze, albowiem zapewne grzechem wielkim jest zaglądać ludziom, nawet kardynałom, do kieszeni.
Dobrze jest jednak wiedzieć że kardynalowie nie są jakimiś żebrakami i mają masę kasy dzięki której mogą czynić jeszcze więcej dobra na Ziemi. Tej Ziemi...
Dodam tylko że gość który tak umiejętnie operował kasą byl też dobrym i zręcznym politykiem. Oto bowiem, tenże Mikołaj IV koronował Karola Kulawego, syna Karola I Andegaweńskiego na króla Sycylii i Jerozolimy (warunkiem koronacji było uznanie przez Karola zwierzchnictwa papieskiego) zawarł traktat z Alfonsem III Liberalnym i Filipem IV Pięknym, dotyczący odebrania Sycylii z rąk Jakuba II Sprawiedliwego oraz konkordat z portugalskim królem Dionizym I. Ja sobie tak myślę że unijni politycy, z Timmermansem na czele powinni trochę czasu poświęcić historii...

[Pelikan2]

Niestety po Mikołaju IV (o którym mówiliśmy poprzednio) w kościele nastała walka i ustawianie papieży "pod dyktando"

Z natury był człowiekiem skromnym i ustępli­wym. Ciągłe spory między rzymskimi rodami arystokratycz­nymi, niepokojące miasto, zmusiły go do opuszczenia Rzy­mu. Podczas jego pontyfikatu chrześcijanie utracili swoje ostatnie placówki w Palestynie i Syrii: w 1289 roku sułtan zdobył Trypolis, a 28 maja 1291 roku padło miasto Akkon; również apele papieża, aby zorganizować wyprawę krzyżową, nie odniosły skutku. Utrata Ziemi Świętej dla chrześcijan stała się, więc faktem.

P.s
Ogólnie jeżeli kogoś interesują losy władców/papieży to polecam stronę http://www.wladcy.myslenice.net.pl Strona stworzona chyba ze 30 lat temu, natomiast można znaleźć tam wiele ciekawostek.

Z ciekawszych wydarzeń to we 1278
Prusice otrzymały prawa miejskie.

[miblah]

Skoro weszliśmy na temat papieży, na malarię, 3 kwietnia 1287 zmarł był w Rzymie Honoriusz IV. Elekcja nowej głowy kościoła rozpoczęła się dnia następnego, a zakończyła po prawie roku. W jej trakcie do bram świętego Piotra wybrało się sześciu, z trzynastu kardynałów biorących w niej udział. Jak się okazuje, kardynałowie nie poślizgnęli się w łaźni na mydle, a padali od szalejącej w Rzymie malarii. Obrady zawieszono we wrześniu - prawie wszyscy pozostali przy życiu kardynałowie opuścili na jakiś czas miasto. Bóg, jak zwykle, wiedział co robi. 7 kardynałów ostatecznie 15 lutego 1288 jednogłośnie wybrało biskupa Palestriny - jedynego, który nie opuścił miasta we wrześniu poprzedniego roku. Głosowanie musiano powtórzyć, ze względu na pierwotną odmowę objęcia pontyfikatu. Girolamo Masci - pierwszy papież z zakonu franciszkanów - nie dał prosić się po raz trzeci i 22 lutego przyjął imię Mikołaja IV. Lubił krucjaty, politykę oraz ród Colonnów, którzy w dziejach Stolicy Piotrowej ręce umoczone mają po pachy.