Chciałem się trochę odwdzięczyć za ufundowanie takiej pokaźnej dawki liquidów w wiadomym
konkursie i z grubsza opisać otrzymane smaki więc do dzieła:
UWAGA - wszystko wapowane było "na pełne płuco" (Velocity, grzałka SS316 0,3 ohma, 35W / 230*C) - wspominam o tym dlatego, że zdarza się, że "paszczowo" liquidy smakują trochę inaczej.
Delight - zaczynam z grubej rury bo jak dla mnie to zdecydowany numer 1 serii Dripper Line. Kompozycyjny MAJSTERSZYK. Mariaż deserówki i może nawet custarda osadzony na tytoniu, ale podanym tak, że stanowi idealne tło kompozycji. Gdzieś w tle przekrada się banan i według mnie wanilia, chociaż w składzie jest też karmel więc może to on. Ale to nie koniec bo wisienką na torcie, takim dotknięciem geniuszu jest związanie tych wszystkich smaków nutą alkoholu. Czegoś w stylu brandy, Metaxy, te klimaty. Może to połączenie karmel+banan+orzeszki tak działa, ale jak dla mnie to jest tu jeszcze coś alkoholowego.
Jeśli ktoś zna Castle Long od Five Pawnsów to nic więcej nie muszę mówić - to podobne klimaty, tylko że za pół ceny
. Chociaż w Castle ten bourbon był bardziej dominujący, na pograniczu przesady, w Delight jest o wiele lepiej wyważony.
MOCNA RZECZ!
New York - pierwsze skojarzenie: ogórek i skittlesy, takie delikatne, wkomponowane tak że nie dominują ale dodają świeżości. Potem doczytałem że to nie ogórek a arbuz. No OK, niech będzie. Tak czy inaczej za sprawą tego ogórko-arbuza
smaczek jest intrygujący a wydźwięk całości taki rześko-owocowy, jak najbardziej do dłuższego wapowania. W chmurze czuć jeszcze truskawkę ale w paszczy nie bardzo.
Bombastic - tutaj mamy wyraźnie wyczuwalnego arbuza, na drugim planie jakieś owoce, dość słodkie w odróżnieniu od poprzednika. Całość może nie rzuca na kolana ale jest całkiem przyjemna, zwłaszcza dla miłośników arbuza.
Escape - anyż, hmmm, nie trawię tego smaku z definicji więc zastanawiałem się czy w ogóle próbować, no ale skoro słowo się rzekło... No i dobrze że spróbowałem bo anyż podany jest w sposób doskonale stonowany - oczywiście wyczuwalny jest wyraźnie i natychmiast, ale jakimś dziwnym trafem nie dominuje i nie męczy, daje dojść do głosu drugoplanowym, hmm, chyba cytrusom.
Lambada - jest kokos (przy pełnym płucu czuć go w specyficzny sposób) i ananas, ale jakiś taki ... przejrzały? Słodko-kwaśny, ale ta słodycz jest jakaś taka mdła...
Strawberry - no truskawka. Kropka. No dobra
... powiem jeszcze, że FAJNA. Naturalna, w sam raz słodka, w sam raz kwaśna, momentami potrafi trącić soczystością. Wydaje się inna niż ta z
aromatów Molinberry. Mam pewne plany co do tego liquidu i nie zawaham się ich zrealizować!
8 O'clock - pod pełne płuco uderzenie mięty jest PORAŻAJĄCE i całkowicie dominuje smak. Owszem, w tle czuć jakąś słodycz ale ginie ona w tej mięcie. Myślę że tylko dla pasjonatów miętówek i w drugiej kolejności tych "angielskich" miętowych herbatników.
Lemonade Blush - kończę też mocnym akcentem bo spodziewałem się tutaj ulepkowatego niewiadomoczego zbliżonego smakiem do czerwonej oranżady Helleny i ... srodze się zawiodłem - to jest Lemoniada w najlepszym tego słowa znaczeniu, przez duże
L! Rześka kompozycja kwaśnych cytrusów ale dosłodzona w sposób idealny czymś czerwonym (według producenta maliną - OK, może to być malina). Całość jest taka jaka powinna być dobra lemoniada: soczysta i orzeźwiająca, kwaskowa ale nie kwaśna. Przy solidnych sztachach dopłucnych w sposób genialny odzywa się charakterystyczna gorycz limonki. Genialny bo absolutnie nie męczy a intryguje. A całość zamyka się słodkawym posmakiem, chyba tej maliny.
Spróbowałam, ale nie dałam rady, po 3 buchach mycie parownika i zmiana grzałki. Nie ocenię, bo nie byłabym obiektywna.
Czasami mam "zachciewajki" na tytoniowy posmak, więc będę powracała do tego smaku. 6/10.
