Nie żyje Zygmunt Hanusik

[Tenmen]

Pamiętam go jako walecznego kolarza i znakomitego sprintera.

Uwielbiał walkę w peletonie.

W latach 60. zostaje reprezentantem Polski, zaczyna jeździć w Wyścigu Pokoju. Styl ma specyficzny, trochę zbójecki. W szpicy chodzi, często się rozpycha na finiszu. Wiele razy uczestniczy w kraksach. Pięć razy ma wstrząs mózgu. Obojczyki oba połamane, pozrywane ścięgna Achillesa. W peletonie tak jest, na finiszu się pchają! Jeden drugiemu nie ustąpi, gdzie tam, idzie walka na łokcie! Komu to nie odpowiada, nie ma szans zostać dobrym kolarzem. Hanusikowi odpowiada. Uwielbia taką walką. Nigdy nie odpuszcza, sam o sobie mówił, że w peletonie był cwaniaczkiem. Nigdy nie ustąpił, prędzej sam rywala przewrócił i pojechał dalej.

[Tommy Black]

Bardzo ładnie pożegnał go Tomasz Zimoch.

[Krasnal45]

Po Ryszardzie Szurkowskim, odeszła kolejna legenda polskiego kolarstwa, Zygmunt Hanusik.
Zmarł w czwartek 4 marca w szpitalu w katowickim Ochojcu. Miał 76 lat.
Zygmunt Hanusik urodził się 28 lutego 1945 w Wartogłowcu, obecnej dzielnicy Tychów. Przez blisko dwadzieścia lat reprezentował barwy Górnika Lędziny, a później Polonii Łaziska Górne.
To kolejny z wybitnych kolarzy, którzy odeszli w ostatnim czasie. Nie tak dawno zmarł wielki przyjaciel Hanusika Ryszard Szurkowski. Kiedy popularny "Hanys" zdobywał tytuł mistrza Polski, uczynił to właśnie na rowerze pożyczonym od Szurkowskiego.



Hanusik był czterokrotnym uczestnikiem Wyścigu Pokoju, w którym dwukrotnie wraz z reprezentacją triumfował drużynowo, a w 1970 r. był trzeci indywidualne. W 1968 r. reprezentował Polskę podczas igrzysk olimpijskich w Meksyku. Dwa lata później został mistrzem naszego kraju. Zwycięzca wyścigu Dookoła Algierii w 1970r. i Tour du Loir et Cher w 1972 r.