ogniwa Sony VTC6 (poniżej) mają niemal identyczny przebieg, jak obrazowane wcześniej - dla przykładu - LG HG2.
Innymi słowy są to ogniwa wysokopojemnościowe. Cechą charakterystyczną tych ogniw, jest duży nieliniowy sag przy wyższych prądach. Są to dodatkowo ogniwa wysokopojemnościowe nowego typu. Ja je nazywam ogniwami hybrydowymi. Ich katody są zoptymalizowane do pracy w swoim górnym zakresie prądowym oferując w tym zakresie względnie stałą oraz relatywnie dużą ilość oddawanej energii. Zakres ten można rozpoznać na wykresie po zmniejszeniu dynamiki przyrostu sag-u przy zwiększaniu poboru prądu. Dla VTC6 (oraz HG2) jest to zakres 15-20A.
Twój eksperyment wykrył, że w tym zakresie nie jest istotnym sposób łączenia pary ogniw. Tyle samo*** energii odda zestaw szeregowy pracujący w omawianym zakresie***, ile równoległy pracujący ze zancznie mniejszym sagiem. Dla mnie to bardzo ciekawy wynik.
________________________
** Wyszło Ci niemal tyle samo, ale nie policzyliśmy jak długo się trzymałeś w ryzach zakresu 15-20A oraz nie wiemy gdzie dokładnie są krzywe ograniczające, mamy wykres z rozdzielczością 5A. Także nie wydaje mi się dużym nadużyciem to uogólnienie, a cecha ta ma sens z perspektywy inżynierii ogniw.
*** Wieczorem to przeliczę zgrubnie i ew. skoryguję wnioski.
) ale Twój wywód nie daje mi spokoju. Tej krzywej rozładowania nie można chyba tak wprost scałkować... Bo na osi ox nie ma czasu, tylko Ah, a w każdym razie przy takim całkowaniu trzeba by jeszcze uwzględnić prąd przy jakim szło rozładowanie. Wprawdzie przebieg u=f(t) będzie wyglądał identycznie więc wszystkie Twoje spostrzeżenia są słuszne ale to pole pod krzywą to nie do końca tak (chyba, nie żebym chciał tu kruszyć kopie).
