Compulsive buying disorder (CBD) or Oniomania

[Selene]

Uważam, że tak samo mężczyźni jak i kobiety są zakupoholikami
Przykład z Ciebie? A po... co mi 72 sztuki WD40? mam jeden, wystarczy

[Tommy Black]

A chciałeś dopiec drożdżówkom tym tekstem ....

Ja nie wiem skąd u ciebie taka niechęć do mnie i ciągłe doszukiwanie się niecnych zamiarów?
Dlatego go zamieściłem w waszym klubie, żebyście skorzystały z moich doświadczeń. Żebyście zaoszczędziły na parapetach...terapeutach znaczy.
I chyba się udało, bo coś nie słychać o waszych nieudanych i pomylonych zakupach...

[Selene]

Ja napisalem ten tekst, 14 października 2016 roku. I ja ten tekst pisałem terapeutycznie, przeciwko sobie. Ten tekst miał mnie pogrążyć w moich oczach
i zakończyć nieustanne zakupy waperskie.
Nie udało się.

Zawiadamia niezbyt pogrążony w bólu oniomaniak. Uprasza się nie mylić z onanistą i nie składać kondolencji.
TB

A chciałeś dopiec drożdżówkom tym tekstem ....

[robert]

Na szczęście nic takiego mi nie grozi.

[Tommy Black]

Ja napisalem ten tekst, 14 października 2016 roku. I ja ten tekst pisałem terapeutycznie, przeciwko sobie. Ten tekst miał mnie pogrążyć w moich oczach
i zakończyć nieustanne zakupy waperskie.
Nie udało się.

Zawiadamia niezbyt pogrążony w bólu oniomaniak. Uprasza się nie mylić z onanistą i nie składać kondolencji.
TB

[Tommy Black]

Wiem, tytuł jest trudny, w dodatku obco brzmiący ale tak naprawdę bliski. Co ciekawe, ta bliskość dotyczy nie tylko kobiet. Ponieważ nam, facetom, bliskość kobiet wcale nie jest obca, a wręcz przciwnie, bardzo często kompulsywnie właśnie nawet, do tej bliskości dążymy, niektórzy nawet tę bliskość osiągają, albo są bardzo bliscy tej bliskości...
Zostawmy na razie seks.Na razie...powtórzę, bo faceci też czytają tu coś czasem.Oczywiście w poszukiwaniu bliskości...
Skoro mamy wstęp, znakomity wstęp do rozważań o istocie, teraz już polsko brzmiącego zakupoholizmu, to oddajmy głos fachowcom. W tej roli wystąpi Małgorzata Remlein, psycholog.

Oniomania – choroba niekontrolowanych zakupów
Zakupy są częścią naszego życia, jednak wymykające się spod kontroli mogą być groźne.
W czasach wszechobecnej reklamy, zakupów online, kart kredytowych, dostępności produktów i wciąż zmieniającej się
mody na wszystko coraz częściej słyszymy o ludziach uzależnionych od kupowania i wydawania pieniędzy.
Niekontrolowana żądza zakupów i wydawania pieniędzy, zwana też oniomanią, to choroba o podłożu psychicznym.
Choroba ta objawia się epizodami, w czasie których osoba nimi dotknięta nie może powstrzymać się przed manią
zakupów potrzebnych i niepotrzebnych rzeczy, najczęściej po kilka egzemplarzy tej samej rzeczy. Przyczynę żądzy
niekontrolowanych zakupów jak w większości zaburzeń psychicznych, trudno jest określić jednoznacznie. Uzależnienie
od zakupów występuje najczęściej u osób z tendencją do stanów depresyjnych jako zachowanie, które rekompensuje im
przeżywanie negatywnych emocji. Zakupy stają się dla uzależnionych koniecznością, jedynym sposobem radzenia sobie
ze stresem, smutkiem, złością i jedyną odpowiedzią na wszelkie problemy, nawet te spowodowane właśnie przez zakupy
i wydane pieniądze. Życie zakupoholika jest jak błędne koło, z którego ciężko wyjść. Odczuwanie negatywnych emocji lub
pojawienie się problemu jest dla uzależnionego powodem do pójścia na zakupy. Wydanie pieniędzy jest sposobem na
poprawę nastroju. Osoba taka podczas zakupów czuje się szczęśliwa, zapomina o swoich troskach, myśli o nowych
przedmiotach, które może kupić. Jednak lepsze samopoczucie znika równie szybko, jak się pojawiło. Powrót do domu
jest dla zakupoholików momentem, w którym zdają sobie sprawę, że po raz kolejny wydali pieniądze na produkty im
zbędne. Pojawiają się wyrzuty sumienia, poczucie winy, wstyd za to co się zrobiło. Negatywny nastrój powraca,
a sposobem na jego poprawę wydają się być jedynie kolejne zakupy. Najczęstszymi objawami zakupoholizmu jest
kupowanie w euforii, a po zakupach odczuwanie wyrzutów sumienia. Kolejnym przejawem uzależnienia jest pragnienie
samego kupowania, a nie posiadania towarów. Zakupoholicy częstokroć robią zakupy płacąc kartą kredytową za rzeczy,
których nie kupiliby za gotówkę. Uczuciami jakie towarzyszą choremu są: poczucie winy i zakłopotanie po dokonaniu
niekontrolowanego zakupu czy wydaniu pieniędzy. Osoba uzależniona najczęściej też kłamie na temat ile wydała lub co
kupiła, bo boi się reakcji najbliższych. Często natrętnie też myśli o pieniądzach i poświęca dużą ilość czasu na
rozważanie jak zapłacić swoje rachunki i spłacić debet na karcie kredytowej. Przedmiotami najczęściej znajdującymi się
na liście zakupoholika to w przypadku kobiet: ubrania, perfumy, buty, meble, a w przypadku mężczyzn: ubrania, sprzęt
elektroniczny, akcesoria samochodowe oraz narzędzia. Zakupione przedmioty na ogół nie są użytkowane lecz odłożone
do szafy lub do piwnicy. Wyprzedaże i promocje wprowadzają w stan euforii i są wymówką do kolejnych kompulsywnych
zakupów. Zakupoholizm jak każde uzależnienie jest niebezpieczne. Leczenie zakupoholizmu zaczyna się od zauważenia
problemu przez osobę uzależnioną. Następnym krokiem jest udanie się do psychologa. Leczenie opiera się na
psychoterapii i często lekach antydepresyjnych. Osoby, które mają problem z kontrolowaniem swoich zakupów nie
powinny nosić przy sobie kart kredytowych, a za zakupy powinny płacić gotówką, robiły wcześniej listę zakupów
i kupowały tylko to, co jest na liście oraz układały listę zakupów pod kątem tego, co jest najbardziej potrzebne,
a rezygnowały z rzeczy mniej ważnych. Dobrze też, by wybierały się na zakupy z odliczoną kwotą pieniędzy i wyłącznie
w towarzystwie innych osób. W pracy nad uzależnieniem ważne jest też, by osoba unikała wszelkich promocji
i wyprzedaży, nie oglądała kanałów TV reklamujących produkty oraz tak planowała wolny czas, aby nie było w nim
miejsca na wizyty w centrach handlowych, a kiedy pojawi się myśl o zakupach, wychodziła na spacer w towarzystwie
bliskich osób i werbalizowała im swój problem.
Małgorzata Remlein
psycholog

Teraz oddamy glos praktykowi. To człowiek dokonujący przemyślanych zakupów.Są one bardzo przemyślane w fazie ich dokonywania. Po powrocie i rozpakowaniu zakupów, następuje druga, bardzo trudna faza która nazywa się dedukcją. Polega najpierw na znalezieniu miejsca na zakupione dobra, następnie na odgadywaniu co kupiono i do czego to się nie przyda.
Wypadki że to coś, się przyda są rzadsze ale możliwe. Człowiek który jednak ucieka szybko widząc napis "Promocja", odwraca się ze wstrętem widząc hasło "Przecena". Ale też i czlowiek, który okazuje duże zainteresowanie hostessom krążącym w atrakcyjnej odzieży po hipermarketach.Zainteresowanie modą i urodą to jeszcze nic złego. No i hostessy te, na ogół niczego nie sprzedają a można pogadać i coś przegryźć za free, jak to same mawiają.Zdarzają się oczywiście w życiu praktyka i te złe, brzydko ubrane na ogół, które wrzucają coś do koszyka zachwalając to wystudiowanym uśmiechem kategorii B-12, ale zwykle kasjerki nie interesuje że to był prezent i następuje bolesny akt kasowania fiskalnego.
Szczególną uwagę praktyka chciałbym zwrócić na zakup mebli, o których wspomniała pani psycholog.Firmy przywożące na drugi dzień zakupione meble, są bardzo niechętne opcjom ich odwożenia i jakoś nigdy nie mają kasy aby nam za nie zwrócić.Zresztą to co przyjeżdża i tak nie przypomina żadnych mebli ze sklepu tylko coś innego. Chyba tak jak z kurczakiem tu jest. Przecież kurczak kupiony w sklepie, za cholerę nie przypomina tego z filmu czy ilustracji. Ludzie którzy widzieli żywego kurczaka raczej już w przyrodzie nie występują.
Uważajcie więc na meble i kurczaki. Jeśli jednak naprawdę musicie cos kupić, róbcie jak ja. Ja kupuję płyn WD40. To się zawsze przyda. I łatwo znaleźć miejsce, bo mieści się praktycznie wszędzie. Gdyby ktoś potrzebował, a nie było chwilowo w sklepach, mam 72 butelki i chętnie zamienię na coś czego nie mam...
Ja praktyk zakupowy Tommy.