Kalendarz Świąt Nietypowych

[Krasnal45]

No to trza się dziś wybrać na jakiś festyn.

[SuwMar]

Dzisiaj Panowie to jest święto.

5 lipca - Dzień Łapania za Biust.

Z jednej strony święto typowo męskie, z drugiej strony bez kobiet nie sposób go świętować. Łapanie kobiety za piersi powszechnie uważane jest za objaw szowinizmu i skrajnego braku ogłady. Nie przeszkadzało to jednak Samowi Nickelowi, rosyjskiego komikowi, który w 2009 roku namówił 1000 napotkanych na ulicach kobiet, by pozwoliły mu dotknąć swojego biustu. Po takiej wymianie energii, jak twierdził, będzie gotowy uścisnąć dłoń wielmożnemu Władimirowi Putinowi. Prezydentowi pomysł musiał się spodobać – bo na propozycję przystał. Badania przeprowadzone przez Uniwersytet Wiktorii wykazały, że kobiecie piersi to zwykle pierwsza rzecz (właściwie dwie rzeczy), na którą spoglądają mężczyźni. Ponadto wiele osób, w tym również kobiet, postrzega piersi nie tylko erotycznie, ale również w kategoriach przyjemności estetycznej. Dzień Łapania za Biust to jednak nie tylko przejaw męskiego szowinizmu. W niektórych krajach anglojęzycznych obchodzony jest 31 marca - w ramach kampanii promującej profilaktykę raka piersi. Doprawdy trudno wyobrazić sobie lepszy sposób na połączenie przyjemnego z pożytecznym.

[Tommy Black]

W Polsce hot dogi nie cieszą się jednak tak dużą popularnością. Co prawda, ich pierwsze imitacje pojawiły się jeszcze w PRL-u, w połowie lat 80., niestety z racji problemów z dostępnością mięsa sprzedawane były z farszem pieczarkowym.

Starożytni czescy waperzy też nie rzucili się na hot dogi. Dostępność mięsa u nich była ale to leniwy naród był i nie. Taki czeski waper Szwejk to handlował hot dogami. Ale sprytnie. Co go sprzedał to ten wracał.Ale wróćmy do PRLu czyli czasów przed waperskich. Hot dogi dość szybko zniknęły bowiem zabrakło pieczarek. Same buły nafaszerowane musztardą się nie przyjęły.
Ponieważ rynek nie znosi pustki rząd ( PRL) sprzedał koncernowi PMI niezłą fabrykę i masę gruntu i w Polsce oprócz mleka i miodu i musztardy oczywiście, pokazały się Marlboro.
Użytkownicy Marlboro też byli modni ale dla dobra narodu umierali szybciej i nie osiągali takiej wagi jak dogożercy.

PS
I tak wszystkich przebili Australijczycy. Przebierają psy za hot dogi i organizują wyścigi. Zwycięzcę esksportują za ciężkie pieniądze do Chin.

[SuwMar]

4 lipca - Święto Hot Doga.

Dzień ten jest owocem wieloletniej amerykańskiej tradycji – organizowania zawodów w jedzeniu tego parówkowego przysmaku na czas. Pierwszy nieoficjalny konkurs odbył się rzekomo w 1916 roku w Nathan’s – jednej z nowojorskich budek z hot dogami – gdzie czterech imigrantów, pałaszując kolejne hot dogi, próbowało ustalić, kto z nich jest największym patriotą. Do dziś organizowany jest tam jeden z największych turniejów na świecie (Nathan’s Hot Dog Eating Contest), a sama dyscyplina „sportowego jedzenia” to obecnie wielomilionowy biznes, nad którym pieczę sprawuje międzynarodowa federacja. Dla czołowych zawodników zajadanie się fast foodem to główne źródło utrzymania – nagrody w najważniejszych konkursach sięgają nawet 10 tysięcy dolarów. Niekwestionowanym liderem parówkowych zmagań jest Amerykanin Joey Chestnut, którego rekord to pochłonięcie 68 „gorących psów” w 10 minut. Co ciekawe, Stany Zjednoczone nie zakochałyby się w hot dogach, gdyby nie niemieccy imigranci, którzy zabrali za ocean wynalezione przez siebie parówki (dachshundy – niem. „jamniki”). W Polsce hot dogi nie cieszą się jednak tak dużą popularnością. Co prawda, ich pierwsze imitacje pojawiły się jeszcze w PRL-u, w połowie lat 80., niestety z racji problemów z dostępnością mięsa sprzedawane były z farszem pieczarkowym.

[Tommy Black]

Dziś warto więc przyrządzić jakąś potrawę, która zawiera paprykę chilli.

Cóż za dyskryminacja. A dlaczego potrawę? A liquid to nie łaska zaproponować?
Ja kiedyś zrobiłem taki liquid, właśnie z ekstraktem z ostrej papryczki Chili. Tylko dzięki temu tematowi @SuwMara sobie o tym przypomniałem. Ale Ci, których poczęstowałem tą dobrocią, pamiętają do dziś, mimo że usunęli mnie z kontaktów w telefonach i z programów pocztowych.

[SuwMar]

3 lipca - dzień Czerwonej Ostrej Papryczki Chili.

Wyrazisty czerwony kolor, ostry smak – obok papryczki chili nie da się przejść obojętnie. Warto jednak wiedzieć, że ma ona także właściwości lecznicze. Dziś warto więc przyrządzić jakąś potrawę, która zawiera paprykę chilli.

[Tommy Black]

To ja dodam tylko:

Publicyści i dziennikarze związani ze światem sportu swoje święto obchodzą 2 lipca. Tego dnia, podczas Igrzysk VIII Olimpiady w Paryżu w 1924 roku, ponad 500-osobowa grupa dziennikarzy uznała, że warto założyć Światowe Stowarzyszenie Prasy Sportowej (AIPS). Jednym z głównych celów działalności organizacji jest troska o jak najlepsze warunki pracy mediów w trakcie imprez, przy których są akredytowani. Święto ustanowili uczestnicy Kongresu Międzynarodowego Stowarzyszenia Prasy Sportowej, który obradował w 1994 roku w Manchesterze.

Trudno wyobrazić sobie finał Ligi Mistrzów w piłce nożnej lub zawody Pucharu Świata w skokach narciarskich bez odpowiedniego komentarza. Oczywiście, oba wydarzenia obejrzymy, poznamy zwycięzców, jednak poziom emocji podczas oglądania nie będzie w stanie dorównać temu, który serwują nam komentatorzy, relacjonując wydarzenia. Byli świadkami wielu zwycięstw i porażek, dopingowali nasze reprezentacje, jeździli za naszymi ulubionymi drużynami po całym świecie, aby jak najlepiej oddać charakter klimatu panującego w ich obozie. Niedługo obchodzą swoje święto. Z tej okazji prezentujemy listę najwybitniejszych komentatorów sportowych w historii, którzy swoim talentem aspirują do tego, aby zapisać się na jej kartach.

Wymieniając najlepszych polskich dziennikarzy sportowych, nie sposób pominąć tych, których nie ma już wśród nas. Swoim głosem oraz nietuzinkowym stylem dali przykład młodszym pokoleniom.

Jan Ciszewski - miał talent do komentowania i został sprawozdawcą stadionowym. Zaczynał od meczów żużlowych, a gdy okazało się, że potrafi przykuć uwagę dziesiątków tysięcy ludzi na stadionie, trafił do katowickiego oddziału Polskiego Radia. Najbardziej zapamiętany ze swoich emocjonalnych komentarzy oraz płaczu, kiedy polska reprezentacja piłkarska zdobyła złoty medal olimpijski w Monachium. To on relacjonował również niezapomniane mistrzostwa świata w RFN i Hiszpanii, a także pamiętny remis na Wembley.

Tomasz Hopfer - najlepiej sprawdzał się w zespole innych dziennikarzy. Dał tego przykład podczas meczu mundialowego w 1974 r. oraz olimpijskiego w 1980 roku. To właśnie on z ogromnym zaangażowaniem organizował pracę, czuwał nad wszystkim, dbał o atmosferę i jakość emisji.

Bohdan Tomaszewski - piękna polszczyzna i własny, niepowtarzalny styl to jego znaki rozpoznawcze. Pasjonował się tenisem, a jego komentarze charakteryzowały się wyjątkową klasą i elegancją. Widzowie go uwielbiali, bo nawet w chwilach porażek naszych ukochanych zawodników miał na podorędziu anegdotę, która poprawiała wszystkim nastrój.

Mateusz Borek - komentator związany od wielu lat z telewizją Polsat. Jego domeną są sprawozdania z meczów piłkarskich. Jest również promotorem bokserskim. Świetnie sprawdza się jako konferansjer, znany ze swojego eleganckiego wizerunku oraz potężnej sportowej wiedzy.

Dariusz Szpakowski - ikona polskiego dziennikarstwa sportowego. Jego głos jest nie do podrobienia, a emocje, które towarzyszą mu podczas sprawozdań, udzielają się wszystkim widzom. Najbardziej znany z komentowania meczów piłkarskich, zasłynął także z relacjonowania zawodów lekkoatletycznych i rywalizacji drużyn hokejowych.

Tomasz Smokowski - dziennikarz sportowy przez długie lata związany ze stacją Canal+. Kojarzony przede wszystkim z duetu z Andrzejem Twarowskim, z którym prowadził program Liga+ Extra. Zdobywca czterech Piłkarskich Oscarów dla najlepszego komentatora telewizyjnego (2002, 2005, 2006, 2009).

Andrzej Twarowski - specjalizuje się w relacjonowaniu piłki nożnej, ze szczególnym uwzględnieniem ligi angielskiej. Często tworzy duet komentatorski razem z Rafałem Nahornym.

Tomasz Zimoch - w odróżnieniu od dziennikarzy wymienionych powyżej zawsze miał nieco trudniejsze zadanie. Jako komentator radiowy musiał idealnie odtwarzać przebieg sportowych zawodów, aby słuchacze jak najlepiej mogli wyobrazić sobie boiskowe sytuacje. Znany z żywiołowych relacji z imprez sportowych i bardzo emocjonalnego komentarza, szczególnie podczas sukcesów polskich sportowców. Zapamiętany przede wszystkim z komentarza w meczu pomiędzy Widzewem Łódź a Brøndby IF z 1996. W końcówce spotkania, po strzeleniu gola dającego polskiej drużynie awans do Ligi Mistrzów sezonu 1996/1997, komentator „zachęcał” tureckiego sędziego Ahmeta Çakara do jak najszybszego zakończenia pojedynku (m.in. zdaniem Panie Turek, niech pan tu kończy to spotkanie!)

Michał Pol - bardziej niż komentowaniem, zajmuje się publicystyką. Jego reportaże i felietony mają wielu zwolenników. W 2016 został attache prasowym reprezentacji Polski na igrzyskach paraolimpijskich w Rio de Janeiro. Tę samą funkcję pełnił także na mistrzostwach świata niepełnosprawnych w lekkoatletyce w 2017 oraz podczas igrzysk paraolimpijskich w Pjongczangu.

I trochę filmowo o pracy dziennikarzy którym udało się wyłapać co nie co...

[SuwMar]

2 lipca - Dzień Dziennikarza Sportowego.

Miłośnicy sportu kochają nie tylko samą grę, ale i wszelkie newsy, nowinki i statystyki poświęcone ulubionej dyscyplinie. Maja do nich dostęp w dużej mierze właśnie dzięki dziennikarzom sportowym.

[edarek]

Światowy Dzień UFO.

Fenomen UFO świętuje 72 urodziny. Co się przez te lata wydarzyło?
Niezidentyfikowane obiekty latające (UFO) to jeden z najbardziej fascynujących fenomenów współczesności. I jedna z jej największych zagadek...
Wszystko zaczęło się 24 czerwca 1947 roku, 72 lata temu. Tego dnia amerykański pilot Kenneth Arnold przelatywał nad Górami Kaskadowymi w stanie Waszyngton w poszukiwaniu zaginionego samolotu C-46 należącego do marynarki wojennej. Jest jasny słoneczny dzień i Arnold ma nadzieję, że to jemu uda się znaleźć maszynę.

Zamiast tego nad górami minęła go eskadra dziewięciu dziwnych obiektów, które leciały z niewyobrażalną prędkością. Po powrocie na lotnisko opowiedział o tym spotkaniu innym pilotom, nieświadomie rozpoczynając jeden z najbardziej fascynujących fenomenów współczesności – obserwacji UFO.

Jego rewelacje szybko zyskały rozgłos. Od tego momentu spadła wręcz lawina podobnych doniesień. Najbardziej dyskutowany przypadek – rozbicie się statku kosmicznego nieopodal Roswell – wydarzył się 2 lipca 1947 roku, a więc zaledwie dwa tygodnie po obserwacji Arnolda. 2 lipca został też ustanowiony Światowym Dniem UFO.

[Tommy Black]

1 lipca - Dzień Psa.

Tak, to święto oraz adresatów tego święta należy uczcić.Bezwzględnie. No jeszcze owoce też. O dzisiejszych architektach lepiej nie mówić a to żałosne święto Dzień Sejmu Polskiego, nie powinno w ogóle zaistnieć nawet.

Psy, psy i jeszcze raz psy!