Parę dni temu pisałem o dripperach dobrze oddających smak. No ale wiadomo, że dla większości z nas jest to rozwiązanie "domowe" - zakraplanie co chwilę drippera gdzieś w trasie jest średnio praktyczne, no i te wycieki ...
Na wyjścia pozostają więc tanki wszelakie. Ale czy są wśród nich jakieś godne szczególnego polecenia? Parę tygodni temu powiedziałbym, że jest ich kilka, i że właściwie trudno wskazać jednego mistrza, itd. itp. ale wydarzenia ostatniego miesiąca (ale zabrzmiało
) uświadomiły mi GENIUSZ Twórcy
Tilemahosa i to że nie doceniałem swojego starego przyjaciela
Ale po kolei - w marcu naszło mnie na zakup Hurricana, za dość astronomiczną kwotę
wynikającą z vat-u (kraj produkcji Szwajcaria) i wysyłki, za którą sklep policzył sobie 33EUR. Parownik jest właściwie DOSKONAŁY. Ale czy warty wydania blisko tysiąca złotych? No
według mnie NIE BARDZO. Dlaczego? Ano dlatego, że Hurricane w żaden sposób nie pobił, kosztującego 90EUR, Tilemahosa. Można dyskutować o niuansach smakowych i użytkowych, ale pozostaną one niuansami (zresztą jeśli o mnie chodzi to przeważającymi na korzyść Tilka).
No dobrze, z Hurricanem się zbytnio nie polubiliśmy, a zdarzyła się możliwość zamiany, więc wkrótce wylądował u mnie Pico, dość kultowy już maluch. Bardzo przyjemny parowniczek, ale ... Tilemahosa w żaden sposób nie pobił
- znowu niuanse, i znowu przemawiające na korzyść Tilka (jak dla mnie).
I wtedy dotarło do mnie, że gonię w piętkę, że dopóki nie nastąpi jakaś rewolucja w sposobie odparowywania liquidu po prostu NIE ZNAJDĘ nic wyraźnie lepszego od Tilemahosa. Dopóki tanki będą działały na zasadzie grzałki zamkniętej w okrągłym kociołku
Tilemahos zawsze będzie w czołówce pochodu. Używam go od blisko roku - w dni robocze po 10-11 godzin dziennie, w samochodzie, w robocie, w biegu, gdzie tylko się da i NIGDY nie zawiódł. Owszem, raz czy dwa popuścił trochę więcej liquidu, czasami trochę się spoci, ale te przywary dotyczą właściwie wszystkich parowników więc idą na bok. A poza tym? Smak oddaje świetnie (jak na tanka), regulacja chmury właściwie dowolna (z regulacją stopnia dopływu liquidu przy okazji), setup wręcz prostacki a do tego niezawodność i solidność - po roku intensywnego używania śladów właściwie brak, i to mimo że cały czas używam baniaka z tworzywa, i w dodatku z gwintem na którym chodzi talerz odkręcany podczas każdego napełniania.
Do niedawna niedawna nazywałem go moim wołem roboczym, ale teraz widzę, że
to mój najlepszy "sprzętowy przyjaciel" jeśli chodzi o wapowanie.
Po prostu czapki z głów!
A najlepsze, że to wszystko działa przy minimalnym nakładzie pracy użytkownika. Setup jest banalny - kawał grzałki między słupki:
Do tego KAWAŁEK waty:
Którą warto minimalnie wpuścić do komory:
Na to komin z dripem, baniak, liquid, kołnierz i jazda!
Nad tym ostatnim zdjęciem warto się pochylić bo pomysł jest rzadko spotykany: jak widać drip wchodzi bezpośrednio w komin, którego drugi koniec porusza się po w całości nagwintowanej bazie. Pasowanie baniaka jest dobrane tak, że kominem można, z pewnym oporem, kręcić już
po złożeniu parownika, zmieniając w ten sposób łatwość dopływu liquidu do kanałów (wiadomo: więcej dla gęstych, mniej dla rzadszych). Na początku myślałem, że ten patent nie ma szans na działanie bez przecieków. I wiecie co? Przez cały czas używania Tilka NIGDY nie miałem stamtąd wycieku. Jeśli już to leciało airholami.
A żeby było jeszcze ciakawiej to zakres regulacji przepływu powietrza jest taki, że można go przymknąć pod żylaki za uszami, a za chwilę odkręcić pod pełne płuco!
Tak że
POLECAM bo jest to PIĘKNY SPRZĘT, jedna z konstrukcji natchnionych, według mnie oczywiście.
Dla mnie na razie ostatnim meshowcem którego używam jest właśnie TGT2 i nie mam do niego zastrzeżeń, choć przy tym nośniku leżąc na boku potrafi czasem coś uronić, no ale używam tylko i wyłącznie mesha, bez choćby szczypty waty.
Ewentualnie - kopci jak Ferrari. 
Nie mniej jednak to mi nie przeszkadza.
